Ζήσε όπως θέλεις και μπορείς. Απελευθερώσου!
Νομίζω ότι αν ανατρέξουμε όλοι πίσω στην παιδική μας ηλικία ένα από τα πράγματα που μας έχει μείνει έντονα χαραγμένο στη μνήμη είναι η συνεχής επανάληψη φράσεων του τύπου: «Πρέπει να κάνεις αυτό», «Να ακούς τις συμβουλές των μεγαλύτερων γιατί αυτοί ξέρουν», «Αυτό είναι το καλύτερο για σένα, στο λέω εγώ που ξέρω από αυτά».
Αμέτρητες συμβουλές, νουθεσίες, προτροπές και απόψεις για το τι πρέπει και δεν πρέπει να κάνουμε γέμιζαν την καθημερινότητά μας προσπαθώντας να εισχωρήσουν στο κεφάλι μας.
Η συζήτηση που έκανα με ένα εξάχρονο αγοράκι ήταν αποκαλυπτική:
«Άκουσες τη μαμά σου που σου είπε να μην ζωγραφίζεις πάνω στα τετράδια του σχολείου την ώρα του μαθήματος;»
«Μου το έχει πει αυτό 100 φορές, αλλά όταν μου μιλάει όλη την ώρα για τα πρέπει και τα πρέπει εγώ δεν την ακούω γιατί ζαλίζομαι. Ακούω μόνο ένα μπλα μπλα μπλα και την βλέπω να κουνάει το στόμα της!»
Το πόση ταύτιση ένιωσα εκείνη τη στιγμή με τον Γιαννάκη, παρά τα είκοσι δύο χρόνια που μας χωρίζουν, είναι απερίγραπτο. Το περίεργο, όμως, είναι ότι δεν ταυτίστηκα μαζί του μόνο γιατί θυμήθηκα ξανά πως ένιωθα όταν ήμουν μικρή, αλλά και γιατί συνειδητοποίησα ότι περίπου το ίδιο νιώθω και τώρα. Ο Γιαννάκης με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ακόμα και τώρα, ως ενήλικες, όλοι μας «βομβαρδιζόμαστε» συνεχώς με συμβουλές, tips, σοφίες και μυστικά επιτυχίας για τα πάντα. Μόνο που η φωνή των γονιών μας έχει εν πολλοίς αντικατασταθεί από το «πανταχού παρόν και τα πάντα γιγνώσκον» διαδίκτυο.
Πολύ συχνά, ακόμα και χωρίς να τα αναζητούμε, εμφανίζονται μπροστά μας άρθρα όπως: «10 μυστικά επιτυχίας για …», «Χρήσιμα tips για …», «Σοφά λόγια που πρέπει να εφαρμόσετε», «Πολύτιμες συμβουλές από τον/την …». Και η λίστα φυσικά είναι ατελείωτη. Η «συμβουλευτική» φαίνεται ότι είναι τo νέο hot άθλημα στον ηλεκτρονικό ιστό, το οποίο πλείστοι όσοι εξασκούν ασταμάτητα και μάλιστα με υπερβάλλοντα ζήλο.
Ο κάθε ένας από εμάς πού κατέχει ή νομίζει ότι κατέχει ένα αντικείμενο αναρτά το δικό του know how σχετικά με αυτό και μας προτρέπει να το ακολουθήσουμε, είτε αυτό αφορά σε απλά θέματα της καθημερινότητας, είτε σε πιο περίπλοκα ζητήματα, όπως το πώς να διαχειριστούμε τη ζωή μας για να είμαστε ευτυχισμένοι. Έτσι, ανά πάσα στιγμή μπορούμε να βρούμε οδηγίες και συμβουλές για οτιδήποτε θελήσουμε, από το πώς να φτιάξουμε τον δικό μας λαχανόκηπο μέχρι το πώς να βρούμε τον/την σύντροφο των ονείρων μας.
Βέβαια, τώρα θα μου πείτε ότι αυτό είναι λογικό αφού στο Internet ο καθένας είναι ελεύθερος να γράφει (σχεδόν) ό,τι θέλει και επαφίεται σε εμάς το τι από όλα αυτά θα επιλέξουμε να διαβάσουμε ή/και να εφαρμόσουμε. Εντάξει, μέχρι εδώ συμφωνώ. Ειδικά όταν πρόκειται για πρακτικά θέματα δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να παίρνουμε έτοιμη γνώση γι’ αυτό που μας ενδιαφέρει από ανθρώπους που πιθανόν να έχουν περισσότερη σχετική εμπειρία.
Αλλά πόσο λογικό ή καλό είναι σε μια απλή διαδικτυακή περιήγηση να συναντάμε συνέχεια οδηγίες και συμβουλές για θέματα που αφορούν στην προσωπική μας πορεία και στις επιλογές μας; Τίτλοι όπως: «πώς θα έχετε μια ζωή σαν παραμύθι», «ευτυχισμένοι και πλούσιοι σε 5 βήματα», «tips για να έχετε την τέλεια σχέση», «πότε και με ποιον πρέπει να κάνετε οικογένεια», «όσα πρέπει/δεν πρέπει να κάνετε μέχρι τα 30» πετάγονται συχνά πυκνά στις οθόνες μας και μας κάνουν να βάζουμε τη ζωή μας στο μικροσκόπιο και να την αμφισβητούμε ξανά και ξανά.
Με λίγα λόγια, η επαναλαμβανόμενη ανάγνωση τέτοιων άρθρων πιθανότατα μας κάνει υποσυνείδητα να νιώθουμε ότι θα πρέπει να φτιάξουμε μια ζωή σαν αυτή που μας περιγράφουν και να γίνουμε πιο χαμογελαστοί, πιο επιτυχημένοι, πιο ώριμοι, πιο ισορροπημένοι και πολλά ακόμα πιο … που πιθανόν να απέχουν -πιο πολύ δεν γίνεται- από αυτό που είμαστε τώρα.
Σιγά-σιγά, λοιπόν, μπορεί να ξεχάσουμε ότι δεν υπάρχει τέλεια ζωή, ούτε τέλειοι άνθρωποι και να καταλήξουμε να αισθανόμαστε ότι δεν προσπαθούμε αρκετά και ότι μειονεκτούμε σε σχέση με το προσδοκώμενο κοινωνικό πρότυπο και σε σχέση με αυτό που θα έπρεπε να είμαστε.
Τότε θα χρειαστεί να διαβάσουμε κάτι διαφορετικό (και ευτυχώς στο διαδίκτυο υπάρχουν και αυτά τα άρθρα!). Κάτι που θα μας θυμίσει να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τη ζωή που έχουμε. Κάτι που θα μας θυμίσει ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ότι η πορεία του καθενός είναι ένα ανεπανάληπτο μείγμα από δεδομένα, εμπειρίες και επιλογές που επηρεάζονται από διάφορους προβλέψιμους, αλλά και αστάθμητους παράγοντες. Κάτι που θα μας απελευθερώσει λέγοντας, επιτέλους, το αυτονόητο: «Ζήσε όπως θέλεις και μπορείς».
Αν, λοιπόν, δεν ακολουθήσουμε τις συμβουλές του διαδικτύου, δε νομίζω ότι θα χάσουμε την ευκαιρία να γίνουμε πιο επιτυχημένοι, πλούσιοι ή ευτυχισμένοι. Κατά την προσωπική μου άποψη, το βασικό ζητούμενο σε αυτήν τη ζωή είναι να βρούμε τον τρόπο να είμαστε περισσότερο ο εαυτός μας. Αν καταφέρουμε να ανακαλύψουμε τις επιθυμίες, τις ανάγκες, τις προτεραιότητες και τα ταλέντα μας και τα κάνουμε πυξίδα της καθημερινότητάς μας, τότε θα έχουμε πολύ περισσότερες πιθανότητες να προσεγγίσουμε κάθε ευτυχία και επιτυχία.
Οπότε, η δική μου συμβουλή είναι να αφήσουμε για λίγο στην άκρη τις συμβουλές για το πώς θα έπρεπε να είμαστε και να εξερευνήσουμε αυτό που πραγματικά είμαστε.
πηγή : anapnoes
ΠΗΓΗ:www.fumara.gr
