Θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο: 12 συμπτώματα που δείχνουν πρόβλημα– Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο
Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο- ή νόσος του Χασιμότο
Η θυρεοειδίτιδα ή νόσος του Χασιμότο είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα δεν αναγνωρίζει τα κύτταρα του θυρεοειδή αδένα ως δικά του, τους επιτίθεται και σταδιακά τα καταστρέφει, οδηγώντας τελικά σε υπο-θυρεοειδισμό.
Η διάγνωση της θυρεοειδίτιδας Hashimoto, γίνεται συνήθως όταν οι ασθενείς αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα υποθυρεοειδισμού(1,2).
Η θυρεοειδίτιδα ή νόσος του Χασιμότο είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα όπου το ανοσοποιητικό σύστημα δεν αναγνωρίζει τα κύτταρα του θυρεοειδή αδένα ως δικά του, τους επιτίθεται και σταδιακά τα καταστρέφει, οδηγώντας τελικά σε υπο-θυρεοειδισμό(1-3).
Η νόσος του Χασιμότο, εκδηλώνεται συνήθως μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μεταβολικών διαταραχών, που είναι και τα πραγματικά αίτια ανάπτυξης της νόσου και τα οποία θα εξετάσουμε παρακάτω.
Περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Ιάπωνα γιατρό Χακάρου Χασιμότο το 1912 και αναγνωρίστηκε ως αυτοάνοσο νόσημα το 1957. Είναι ένα από τα πιο κοινά νοσήματα του θυρεοειδή αδένα και εννιά στις δέκα φορές πλήττει γυναίκες.
Θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο – Συμπτώματα
Με την σταδιακή καταστροφή του θυρεοειδή αδένα από το ανοσοποιητικό σύστημα, μέσα σε διάστημα μηνών ή ετών, εμφανίζονται συμπτώματα υπο-θυρεοειδισμού(1), όπως:
- κόπωση και χαμηλή ενέργεια
- αύξηση βάρους
- κατακρατήσεις υγρών
- δυσκοιλιότητα
- ξηρό δέρμα
- μελαγχολία και κακή διάθεση
- τριχόπτωση
- δυσανεξία στο κρύο
- μειωμένη εφίδρωση
- υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας
- απώλεια μνήμης
- πόνοι στις αρθρώσεις και μυϊκές κράμπες
Τα συμπτώματα υποθυρεοειδισμού συχνά συνοδεύονται από αυξημένες διαστάσεις του αδένα (βρογχοκήλη), υψηλά επίπεδα TSH, αυξημένα επίπεδα αντισωμάτων κατά του θυρεοειδή και αλλαγή της σύστασης του αδένα στο υπερηχογράφημα(1,2).
Η συνήθης θεραπευτική προσέγγιση, όσο δεν υπάρχουν συμπτώματα αφορά στην περιοδικη παρακολούθηση της πορείας της νόσου.
Όταν ο θυρεοειδής αρχίζει να υπολειτουργεί, γίνεται χορήγηση θυρεοειδικών ορμονών (λεβοθυροξίνης). Η παρακολούθηση της ρύθμισης της δόσης της φαρμακευτικής αγωγής, γίνεται με μετρήσεις της TSH και αξιολόγηση της κλινικής εικόνας του ασθενούς, 2-3 φορές το χρόνο.
Η λήψη θυρεοειδικών ορμονών βελτιώνει σημαντικά τα περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, όταν υπάρχει υποθυρεοειδισμός, δεν αντιμετωπίζει όμως τους αιτιολογικούς παράγοντες που οδήγησαν στην εμφάνιση της νόσου και δεν καταφέρνει να προσομοιάσει πλήρως τις φυσιολογικές ορμονικές διακυμάνσεις και προσαρμογές του οργανισμού σε διαφορετικές συνθήκες.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πολλά άτομα υπό φαρμακευτική αγωγή δεν νιώθουν ότι έχουν πετύχει ιδανική ρύθμιση ακόμη και όταν οι ορμονολογικές τους εξετάσεις είναι μέσα στα φυσιολογικά όρια.
Θυρεοειδής ο Ρυθμιστής του Μεταβολισμού
Ο θυρεοειδής αδένας είναι υπεύθυνος για την ρύθμιση και την προσαρμογή του μεταβολισμού στις καθημερινές εναλλαγές συνθηκών που αφορούν την εξωτερική θερμοκρασία, τις απαιτήσεις για ενέργεια, την πέψη και τις εναλλαγές της διάθεσης μεταξύ άλλων.
Αν θα πρέπει να ανέβουμε τις σκάλες ή να κάνουμε σωματική άσκηση, ο θυρεοειδής αυξάνει τη λειτουργία του και τον μεταβολισμό, το ίδιο κάνει και όταν κάνει κρύο, όταν έχουμε στρες και πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάποια δυσκολία στη ζωή, αλλά και όταν είμαστε χαρούμενοι ή ενθουσιασμένοι.
Όταν όμως ξεκουραζόμαστε, είμαστε χαλαροί, λυπημένοι ή κάνει ζέστη ο θυρεοειδής μειώνει τη λειτουργία του και τον μεταβολισμό.
Η μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδή και η επιβράδυνση του μεταβολισμού, είναι και ο λόγος που ο υπο-θυρεοειδισμός εμφανίζεται με κούραση, δυσανεξία στο κρύο, μελαγχολία και αύξηση βάρους μεταξύ άλλων.
Αντίθετα ο υπερ-θυρεοειδισμός εμφανίζεται με συμπτώματα όπως υπερένταση, απώλεια βάρους, ταχυκαρδία δυσανεξία στη ζέστη και γενικά συμπτώματα που συνδέονται με αυξημένο μεταβολισμό.
Τέσσερα βασικά αίτια της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που το ανοσοποιητικό σύστημα δεν αναγνωρίζει τον θυρεοειδή αδένα ως δικό του όργανο και ξεκινάει να του επιτίθεται;
Υπάρχουν τέσσερις κεντρικοί αιτιολογικοί παράγοντες που συντείνουν στην εμφάνιση της συγκεκριμένης νόσου.
- Χαμηλός μεταβολισμός (λόγω οξείδωσης και ελλείψεων σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία)(4-6)
- Διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης(7)
- Έλλειψη βιταμίνης D3 (4)
- Ψυχογενές στρες (8)
Οι παραπάνω τέσσερις παράγοντες, επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία των θυρεοειδικών κυττάρων. Επιδρώντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλοιώνουν τη σύσταση και τη μορφολογία των κυττάρων του θυρεοειδούς(9).
Η αλλοίωση της μορφολογίας των θυρεοειδικών κυττάρων είναι τέτοια, που το ανοσοποιητικό σύστημα καταλήγει να τα βλέπει ως ξένα και τους επιτίθεται, παράγοντας αντισώματα εναντίον τους(10).
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο υποθυρεοειδισμός επιδεινώνει περαιτέρω τους παραπάνω παράγοντες, μπλοκάρωντας επιπλέον το μεταβολισμό(11), αυξάνοντας την αντίσταση στη βιταμίνη D, επιδεινώνοντας επιπρόσθετα τη διάθεση και τις νοητικές λειτουργίες(12).
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς, MD
