Όλοι είμαστε καλά και τελικά κανείς μας δεν είναι! Όταν κρύβεις την κρίση πανικού που έζησες!

Είμαι καλά, γιατί σηκώθηκα, είχα νερό να πλύνω το πρόσωπο μου, να φτιάξω καφέ. Είμαι καλά γιατί έφαγα πρωινό, είχα ρούχα να ντυθώ μόνος μου, είχα κλειδιά για να κλειδώσω το σπίτι μου. Είμαι καλά γιατί έχω δουλειά, γιατί πληρώθηκα τον περασμένο μήνα.

Είμαι καλά γιατί έχω ένα όνομα, μια ιδιότητα, μια περιουσία, είμαι κάποιος και κρύβομαι πίσω από τα κλισέ. Είμαι καλά και όμως δεν είμαι καλά πίσω από το προσωπείο που φοράω για την κοινωνία. Είμαι τόσο καλά, όσο να μπορώ να κρύβω όσα έχω μέσα μου, σαν τραγούδι της Ευρυδίκης.

Δεν είμαι καλά και δεν είναι ντροπή να το λέω!

Εικόνες θολές, στιγμιότυπα ζωής να περνούν μπροστά από τα μάτια, ενός που μόλις βίωσε μια κρίση πανικού. Αν θα έγραφα για τη ζωή μου αυτό θα ήταν για το 2013. Όμως δεν γράφω για μένα, γράφω για όλους όσους δεν τολμούν ποτέ να μιλήσουν για όσα συμβαίνουν στη ζωή τους.

Που κρύβονται από την οικογένεια τους, τους φίλους τους, τους συνάδελφους τους, τη γειτονιά, τους πάντες. Κρύβονται γιατί η φράση «δεν είμαι καλά» ξεσηκώνει πολλές στραβές ματιές. Οι άνθρωποι απομακρύνονται από κοντά σου, τρομάζουν στο τι σημαίνει το δεν είμαι καλά.

Αντί να ρωτήσουν: τι έχεις, τι συμβαίνει, τι περνάς, πως μπορώ να σε βοηθήσω. Ίσως να μην ρωτήσουν καν τόσα πολλά, απλά να σταθούν δίπλα σου.

Μετά την πρώτη(και ευτυχώς μέχρι σήμερα μοναδική) κρίση πανικού που έζησα πριν οχτώ χρόνια, μιλάω παντού ανοιχτά για αυτό. Ως δυνατός χαρακτήρας θα έλεγα πως την πέρασα αρκετά ελαφρά και το θεωρώ μεγάλη τύχη.

Με αρκετή εσωτερική αναζήτηση ανακάλυψα το πρόβλημα και το ξερίζωσα. Όχι δεν ήταν τόσο εύκολο όσο το να το γράψω σε τρεις σειρές ενός κειμένου. Σας είπα, δεν θέλω να μιλήσουμε για εμένα, αλλά για εσάς.

Γιατί όσο εγώ μιλούσα ανοιχτά, γνώρισα, συνάντησα δεκάδες άτομα που πέρασαν τα ίδια και χειρότερα.

Μετά την ή τις κρίσεις πανικού, κλείστηκαν στον εαυτό τους για μήνες ή χρόνια. Έκοψαν επαφές με τον κόσμο, με τους φίλους τους, διέλυσαν σχέσεις. Απομακρυνθήκαν από την οικογένεια τους, δεν ζήτησαν βοήθεια αλλά ούτε βοήθησαν τον εαυτό τους με άλλο τρόπο. Ο φαύλος κύκλος τους έφερε τη μια κρίση πανικού μετά την άλλη.

Μερικές φορές χωρίς καν να αντιληφθούν τι τους συμβαίνει. Το χειρότερο είναι πως μέχρι και σήμερα νομίζουν και δηλώνουν ότι είναι καλά.

Το στίγμα της ψυχικής υγείας.

«Είσαι άρρωστος και έπαθες κρίση πανικού; Είναι αηδίες, δεν υπάρχουν κρίσεις, απλά αγχωμένος ήσουν. Δηλαδή δεν είσαι καλά από τότε, τρελάθηκες;». Αυτές είναι μερικές από τις υπέροχα ανόητες απαντήσεις των ψυχολόγων της γειτονιάς.

Ξέρετε, αυτές που σου δίνει ο περιπτεράς, η γιαγιά σου, η τριτεξαδέλφη που το έμαθε από τη γιαγιά εννοείται! Για αυτό και ελάχιστοι ανοίγονται να μιλήσουν για την κρίση πανικού, για την κατάθλιψη τους, για το μόνιμο άγχος τους, τις αυπνίες τους, την ανορεξία τους. Την κρυμμένη ανησυχία τους, την ψυχική εξάντληση, την αρρώστια που οδηγεί το σώμα τους να κλείσει.

Τα οικογενειακά προβλήματα, οι κοινωνικοί τριγμοί και ανησυχίες, το αφόρητο άγχος της δουλειάς, το οικονομικό στρες, η φυσική αρρώστια που οδηγεί στην ψυχική κούραση. Είναι μόνο μερικοί από τους βασικούς παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε μια κρίση πανικού.

Να θυμάστε κάτι πολύ σημαντικό: όταν συμβεί, αφήστε το να σας βγει! Μην καταπιεστείτε, μην σκεφτείτε τι θα πει ο κόσμος, πως θα αντιδράσουν οι γύρω σας. Εκείνη την ώρα προφυλάξτε και προστατεύστε μόνο τον εαυτό σας και το εγώ σας. Αρκεί φυσικά να μην εκθέσετε άλλους σε κίνδυνο.

Το πρώτο πράγμα που είναι καλό να κάνετε αμέσως μετά, είναι να μιλήσετε για τη δυσάρεστη εμπειρία σας. Μην σκεφτείτε και πάλι τον κόσμο. Ανοιχτείτε και εκφράστε όσα πέρασαν από το μυαλό και το σώμα σας.

Τη ζάλη, το πνίξιμο στο στήθος, τη διακοπή ή δυσκολία στην αναπνοή. Το σκοτάδι, το αίσθημα απόγνωσης, τη θέση απελπισίας που βρεθήκατε, το κενό. Πείτε τα όλα, ξεχάστε την κριτική που ίσως δεχτείτε και φωνάξτε. Είναι η ζωή σας, είναι ότι πιο σημαντικό έχετε και μόλις σταμάτησε για λίγο. Βάλτε μπρος και ξεκολλήστε.

Ζητήστε βοήθεια, δεν είστε μόνοι!

Ναι το ξέρω, είναι πιο εύκολο στα λόγια από ότι στην πράξη. Ναι, δεν ξέρεις που να μιλήσεις και πως να το εξηγήσεις. Είναι ένα πρωτόγνωρο γεγονός και έχεις σοκαριστεί υπερβολικά. Φοβάσαι, την επανάληψη του, τις συνέπειες του.

Και αν ξαναγίνει, και αν το ξαναπάθω, και αν γίνει όταν οδηγώ ή είμαι στη δουλειά; Σβήστε τα αν. Εάν όντως είναι να ξανασυμβεί, θα είναι γιατί χάσατε τον έλεγχο. Κάντε ότι μπορείτε για να πάρετε τον έλεγχο της ζωής σας το συντομότερο δυνατόν.

Ζητήστε βοήθεια, από ειδικούς ψυχολόγους που μπορούν να σας βοηθήσουν όσο ελάχιστοι μετά από μια κρίση πανικού. Αν δεν μπορείτε να το χειριστείτε μόνοι σας, δεν είναι ντροπή να αναζητήσετε στήριξη από επαγγελματίες.

Σίγουρα θέλει και μπορεί να σας βοηθήσει ο κολλητός σας, η αγαπημένη σας ξαδέρφη, ο μακρινός φίλος που τηλεφωνικά θα του πείτε τα πάντα. Αν όμως διαπιστώσετε πως όσο μιλάτε, δεν υπάρχει βελτίωση, επιβάλλεται να μιλήσετε σε ψυχολόγο. Αν το πρόβλημα αντί να μειώνεται, εντείνεται πρέπει να προσεγγίσετε επαγγελματική βοήθεια.

Η βοήθεια μπορεί να έρθει μέσα από τη γιόγκα, τη μουσικοθεραπεία, τις τεχνικές αναπνοής, την ομοιοπαθητική. Μπορεί επίσης να έρθει μέσα από φαρμακευτική αγωγή εάν τελικά οι τεχνικές αυτοβοήθειας δεν αρκούν και δεν φέρνουν αποτελέσματα.

Ο ψυχοθεραπευτής σας θα μπορέσει να σας καθοδηγήσει με ασφαλή και συνδυαστικό τρόπο θεραπείας. Αρκεί να θυμάστε πως τώρα μπορεί να μην είστε καλά, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα διαρκέσει για πάντα. Είστε δυνατοί, είμαστε όλοι ικανοί και μπορούμε να βγούμε μέσα από τη νέα κατάσταση καθαροί και εξαγνισμένοι.

Διώξτε όσους ρουφούν την ενέργεια σας σαν σφουγγάρι!

Κάθε πρόβλημα έχει και μια λύση, κάθε εμπόδιο έχει και μονοπάτι διαφυγής. Μαθαίνουμε να βάζουμε προτεραιότητες, να δίνουμε σημασία και αξία μόνο σε ότι αξίζει. Ξεκαθαρίζουμε τη ζωή μας και όσους μας περιβάλλουν.

Μαθαίνουμε να το κάνουμε για το υπόλοιπο της ζωής μας, ακόμα και αν χρειαστεί να διώξουμε μακριά ανθρώπους που γνωρίζουμε χρόνια ή έχουμε συγγένεια. Αν είναι άνθρωποι που έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση, δεν τους χρειάζεσαι. Αν είναι αρνητικοί, τοξικοί, επιβλαβείς για τους γύρω τους, κρατήστε τους σε απόσταση.

Σας αξίζουν όσοι έχουν κάτι θετικό να σας προσφέρουν, που η διάθεση τους δεν ξεφτιλίζει τη δική σας χαρούμενη διάθεση. Να περιστοιχίζεστε με ευχάριστες καταστάσεις και άτομα που παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν στη ζωή τους χαμογελούν.

Πραγματικό χαμόγελο όμως, όχι από αυτό που βάζουν για τους άλλους. Αυτούς που γελούν ακόμα και όταν είναι μονοί τους. Όταν δεν τους κοιτά κανείς, όταν έχεις γυρίσει το κεφάλι και νιώθεις πως ακόμα εκπέμπουν κάτι όμορφο και ζεστό.

Επειδή οι άνθρωποι αλλάζουμε και δεν είμαστε πάντα το ίδιο, δεν σημαίνει πως κρατάτε κάποιον για πάντα στη ζωή σας. Πείτε αντίο σε όσους αλλάξαν και δεν σας προσφέρουν πλέον χαρά, χαμόγελο και θετική ενέργεια. Αλλά αντιθέτως ρουφούν τη δική σας, όπως το σφουγγάρι ρουφά το νερό.

Απομακρύνετε τους, φτιάξτε μια ασπίδα προστασίας, που μέσα σε αυτήν να μπορείτε με όλο σας το είναι να φωνάξετε πως είστε καλά! Πως ακόμα και μετά από μια δύσκολη ημέρα, απέναντι σε δύσκολους ανθρώπους, είστε καλά και το εννοείται. Είναι η ζωή σας. Μην αφήνετε κανέναν να σας κάνει να αισθάνεστε ενοχές, που τη ζείτε με το δικό σας τρόπο!

Κείμενο – σύνταξη: Βογιατζής Ηλίας.

Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com

*το άρθρο δεν έχει σκοπό να παρακάμψει ή να αποτρέψει την ιατρική επαγγελματική βοήθεια. Αλλά να ενθαρρύνει όλους όσους θέλουν να αναζητήσουν βοήθεια και δεν βρίσκουν το θάρρος να το κάνουν. Ακόμα. Είμαι βέβαιος ότι θα το καταφέρουν!

πηγή : newsitamea.gr

ΠΗΓΗ:www.fumara.gr