Διαβήτης: Μελέτη αποκαλύπτει τον μεγαλύτερο εχθρό για την καρδιά των ασθενών

Τι έδειξε μελέτη με χιλιάδες εθελοντές. Ποιος παράγοντας του τρόπου ζωής είναι πιο επιβαρυντικός.

Ποια συνήθεια του τρόπου ζωής απειλεί περισσότερο την καρδιά των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό αλλά απολύτως ουσιώδες, διότι τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των ασθενών.

Τώρα, μία νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι υπάρχει κάτι που είναι πιο επιβαρυντικό από το κάπνισμα, την κακή διατροφή και την καθιστική ζωή: η μοναξιά.

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση είναι δύο παράγοντες που υπονομεύουν την υγεία του γενικού πληθυσμού. Μάλιστα, ο πλούσιος και καλής ποιότητας κοινωνικός ιστός θεωρείται ένας από τους πυλώνες της μακροζωίας.

Όπως εξηγούν οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης:

• Η μοναξιά περιγράφει την ποιότητα των κοινωνικών επαφών που έχουμε
• Η κοινωνική απομόνωση περιγράφει την ποσότητα των κοινωνικών επαφών μας

Η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων μπορεί να κάνει τη διαφορά στην έκβαση της υγείας (και) των πασχόντων από διαβήτη.

«Δεν πρέπει να υποτιμούμε την σημασία της μοναξιάς στην σωματική και ψυχική υγεία», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Lu Qi, καθηγητής Διατροφικής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Tulane, στη Νέα Ορλεάνη. «Συνιστώ στους ασθενείς με διαβήτη οι οποίοι αισθάνονται μόνοι να ενταχθούν σε ομάδες ή να κάνουν μαθήματα στην κοινότητά τους, ώστε να δημιουργήσουν φιλίες με άτομα με τα οποία θα έχουν κοινά ενδιαφέροντα».

Η νέα μελέτη

Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση European Heart Journal, την οποία εκδίδει η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας (ESC). Στη μελέτη εντάχθηκαν 18.509 εθελοντές, ηλικίας 37 έως 73 ετών κατά την έναρξή της. Όλοι τους έπασχαν από διαβήτη. Ουδείς, όμως, έπασχε από καρδιαγγειακή νόσο.

Οι επιστήμονες αξιολόγησαν με ειδικά ερωτηματολόγια τη μοναξιά τους. Ύστερα τη βαθμολόγησαν από 0 έως 2 (η εντονότερη μοναξιά). Αντίστοιχα βαθμολόγησαν από 0 έως 3  την κοινωνική απομόνωση.

Ως υψηλού κινδύνου χαρακτηριστικά θεωρήθηκε λ.χ. το να νιώθουν οι συμμετέχοντες ότι ποτέ ή σχεδόν πότε δεν μπορούν να εκμυστηρευθούν σε άλλα άτομα ή το να ζουν μόνοι. Άλλα υψηλού κινδύνου χαρακτηριστικά ήταν να δέχονται επισκέψεις από συγγενείς και φίλους σπανιότερα από μία φορά το μήνα. Ή να συμμετέχουν σε κοινωνική δραστηριότητα σπανιότερα από μία φορά την εβδομάδα.

Το 61,1% των εθελοντών δεν ένιωθαν μοναξιά. Ωστόσο το 29,6% και το 9,3%, αντιστοίχως, ένιωθαν αρκετή ή πολλή μοναξιά (βαθμολογία 1 ή 2). Αντίστοιχα, λιγότερο από το 45% δεν ένιωθαν κοινωνική απομόνωση. Το 41,9% και το 13,2% αντιστοίχως ένιωθαν αρκετή ή πολλή κοινωνική απομόνωση (βαθμολογία 1 ή 2 και πάνω).

Τα ευρήματα

Στη διάρκεια 11 ετών παρακολουθήσεως, 3.247 εθελοντές εκδήλωσαν καρδιαγγειακή νόσο. Οι 2.771 είχαν στεφανιαία νόσο (καρδιοπάθεια) και οι 701 εγκεφαλικό. Μερικοί εκδήλωσαν και τα δύο.

Οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν όλους τους πιθανούς συμβάλλοντες παράγοντες στην ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων, όπως:

• Το φύλο
• Η ηλικία
• Η οικονομική κατάσταση
• Το σωματικό βάρος
• Η διατροφή και το αλκοόλ
• Η φυσική δραστηριότητα
• Το κάπνισμα
• Ο έλεγχος του σακχάρου (γλυκαιμικός έλεγχος), της πίεσης, της χοληστερόλης
• Η λήψη φαρμάκων

Σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν ένιωθαν μοναξιά, ο κίνδυνος να αναπτυχθεί καρδιαγγειακή νόσος ήταν:

• 11% μεγαλύτερος σε όσους είχαν αρκετή μοναξιά (βαθμολογία 1)
• 26% μεγαλύτερος σε όσους ένιωθαν πολλή μοναξιά (βαθμολογία 2)

Η διαφορά αυτή αφορούσε πρωτίστως την καρδιοπάθεια. Η συσχέτιση με τα εγκεφαλικά δεν ήταν στατιστικώς σημαντική. Ούτε ήταν στατιστικώς σημαντική η συσχέτιση με την κοινωνική απομόνωση.

Υποστήριξη

Μάλιστα η μοναξιά απεδείχθη ότι επηρέαζε περισσότερο τον κίνδυνο απ’ ό,τι άλλες συνήθειες του τρόπου ζωής, όπως το κάπνισμα, η καθιστική ζωή και η κακή διατροφή. Ήταν επίσης πιο επιβαρυντική για την καρδιά των διαβητικών ασθενών απ’ όσο η κατάθλιψη!

Σαν να μην έφτανε αυτό, η μελέτη έδειξε ότι οι μοναχικοί διαβητικοί είχαν σοβαρότερες συνέπειες από τον φτωχό γλυκαιμικό έλεγχο ή την μη-ρύθμιση της πίεσης και της χοληστερόλης τους.

«Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι πρέπει να ρωτάμε τους ασθενείς με διαβήτη για τα αισθήματα μοναξιάς που νιώθουν. Και να παραπέμπουμε για υποστήριξη όσους πλήττονται από αυτήν», τόνισε ο Dr. Qi.

Iatropedia.gr

ΠΗΓΗ: www.newsitamea.gr