Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Υπάρχουν όμως Άγιοι Άνθρωποι…
Από μικρή δεν πίστευα στον Άγιο Βασίλη. Αν ρωτήσεις βέβαια τη μάνα μου, θα σου πει πως επέμενα ότι υπάρχει. Στη πραγματικότητα επέμενα επειδή μου άρεσε σαν παιδί να μου φέρνουν δώρα.
Μέσα μου όμως ήξερα. Έμπαινε η μάνα μου κρυφά στο δωμάτιο και άφηνε το δώρο και εγώ έκανα πως κοιμάμαι αλλά έβλεπα. Ήθελα από μικρή να έχω πάντα τα μάτια μου ανοιχτά. Άσχετα αν στη ζωή μου βρέθηκαν και άνθρωποι που κατάφεραν να μου τα κλείσουν.
Ήταν για λίγο…
Δεν πιστεύω που λες στον Άγιο Βασίλη.
Πιστεύω όμως στους Άγιους Ανθρώπους.
Σε αυτούς που όταν βλέπουν ότι ο άντρας σου σε κακοποιεί, δεν περιμένουν να σε σκοτώσει για να βγουν στα κανάλια να πουν ότι το ήξεραν αλλά παίρνουν και το καταγγέλλουν.
Σε αυτούς που όταν χωρίζεις, ακόμα και αν φταις, απλώνουν το χέρι τους να το γραπώσεις για να σηκωθείς, χωρίς να σου ρίχνουν μια κλωτσιά να πας πιο κάτω.
Στις καλές νεράιδες που ανοίγουν τα σπίτια τους για σένα όπως η μάνα τη φωλιά για τα μικρά της.
Για να ξεφύγεις από μια άρρωστη κατάσταση, για να μην κάνεις γιορτές μόνος με τα παιδιά.
Στους Άγιους φίλους που όταν κάτι χαλάει στη ζωή σου, τρέχουν να σου το φτιάξουν.
Σε εκείνους που θα σηκώσουν το τηλέφωνο να ρωτήσουν τί κάνεις και αν είσαι καλά, ακόμα και μήνες μετά την τρικυμία.
Στις Άγιες Νύχτες που θα καλέσεις κάποιον 3 το πρωί να πεις τον πόνο σου κι αυτός θα απαντήσει και θα κάτσει να σε ακούσει.
Μπορεί να με πεις ρομαντική και αλαφροίσκιωτη, ίσως και μαζόχα, αλλά πιστεύω ακόμα στο καλό. Μπορεί να φώναξα ότι οι κακοί νικούν, ότι το άδικο κερδίζει τελικά κι ίσως να λύγισα και να αλλαξοπίστησα. Ήταν για λίγο…
Πιστεύω ακόμα στην καλοσύνη, στο δίκαιο, στη μπέσα και στο φιλότιμο και όπως κι αν μου φερθείτε, δεν θα με αλλάξετε.
Εγώ θα σας αλλάξω…
…τα φώτα!
Καλές γιορτές σε όλους, με την ευχή να έχουμε πίστη.
Όχι να μας την βγάζουν
Χρόνια πολλά!
