Ρόδα είναι και γυρίζει.

Τέλος κι αρχή στο ίδιο σημείο κλειδωμένα.

Εκεί που ατενίζεις τον κόσμο από ψηλά, φουσκώνοντας από ευτυχία.

Εκεί που ο ήλιος φωτίζει μέχρι και τα τελευταίο κύτταρο του οργανισμού σου.

Εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με την πιο βαθιά σου νύχτα.

Γεύεσαι ανόρεχτα όλα της τα καλούδια: τον φόβο, την μοναξιά και την θλίψη.

Ρόδα είναι και γυρίζει.

Από την μια χορεύεις όλο πάθος το τάνγκο του έρωτα νιώθοντας την καρδιά να χτυπά ξέφρενα στο στήθος σου.

Νιώθεις το τραύμα από το θεϊκό τόξο ευλογία.

Ο ενθουσιασμός αυξάνεται όσο η αμοιβαιότητα στα συναισθήματα είναι παρούσα.

Η αγκαλιά σου χωράει όλους τους ανθρώπους.  Ακόμη κι αυτούς που σε πλήγωσαν.

Ορκίζεσαι στην λάμψη των ματιών του ότι δεν υπάρχει πιο πιστό ταίρι από το δικό σου.

Στην στροφή όμως επάνω όλα αναποδογυρίζουν.

Μαζί κι ο κόσμος σου.

Τα χάνεις όλα κι αδειάζεις απ’ όλα. Τσούζουν τα μάτια σου από τα δάκρυα.

Θολώνει όλο το τοπίο από την υγρή απογοήτευση.

Σέρνεσαι κι αναρωτιέσαι αυτό το κοινότυπο: « γιατί σ’ εμένα;»

Ρόδα είναι και γυρίζει.

Τα καθίσματα της χαράς και της λύπης συνεχώς αδειάζουν  για να γεμίσουν από άλλους ανθρώπους.

Όλοι θα βιώσουν την άνοδο και την πτώση.

Ο προδότης από θύτης θα γίνει θύμα από κείνον τον δικό του άνθρωπο, τον υπεράνω υποψίας.

Ο φίλος που κακολόγησε κι εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση προς όφελός του θα βρεθεί στο ικρίωμα της ίδιας συμπεριφοράς.

Κι εσύ που νιώθεις ότι η ζωή δεν σου χρωστάει τίποτα καλό πια, στον επόμενο κύκλο θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν αγαθά της που σε περιμένουν να τα απολαύσεις.

Διότι όλα είναι εφήμερα.

Όλα είναι ένα παιχνίδι.

Τίποτα μην παίρνεις τόσο σοβαρά ώστε να χάνεις την γοητεία της στιγμής.

Ούτε τόσο ανάλαφρα σαν να μην αξίζει καν τον κόπο.

Δώσε στην κάθε κατάσταση την βαρύτητα και την αξία που της πρέπουν.

Άλλωστε μην ξεχνάς πως ρόδα είναι και γυρίζει.

Τέλος κι αρχή στο ίδιο σημείο κλειδωμένα.

Γράφει η Σαντίνα Δεναξά

Πηγή: loveletters.gr