Πόσα Να Προλάβει Μια Μαμά;

Πόσα Να Προλάβει Μια Μαμά;

Μπήκα στο αυτοκίνητό μου στις 6:45 π.μ. για να πάω την κόρη μου στην πρόβα για την ορχήστρα του γυμνασίου.

Ένιωσα ότι τα χέρια μου να σφίγγονται γύρω από το τιμόνι, ενώ μάλωνα τον εαυτό μου που δεν θυμήθηκε  να βάλει βενζίνη χθες το βράδυ καθώς γύριζα σπίτι.

Δεν υπήρχε χρόνος για να βάλω πριν την πάρω από το σχολείο. Ήδη είχα αργήσει.

Advertisement

Προσευχήθηκα να φτάσει η βενζίνη μέχρι το σχολείο της και λίγο ακόμα, μέχρι το βενζινάδικο.

Η πορτοκαλί προειδοποιητική λυχνία άναψε καθώς προχωρούσαμε.

«Μαμά, τελείωσε η βενζίνη!» ούρλιαξε η κόρη μου μέσα στα αυτιά μου.

Advertisement

Λες και την χρειαζόμουν αυτή την υπενθύμιση…

Ήταν μία από αυτές τις εβδομάδες…

Είχαμε πρόβες στην ορχήστρα και αγώνες ποδοσφαίρου και σχολικά έργα. Ο σύζυγός μου ήταν εκτός πόλης για επαγγελματικές δουλειές και η μικρή μου κόρη είχε μόλις διαγνωστεί με βαριά ίωση.

Το σπίτι έμοιαζε με ένα τυφώνα και το ψυγείο είχε μόνο ένα βάζο από σάλτσα, ένα κομμάτι σέλινο και ένα άδειο μπουκάλι γάλα που ένα από τα παιδιά μου ξαναέβαλε στη θέση του αντί να το πετάξει στην ανακύκλωση.

Εάν είχα ένα μετρητή καυσίμων για όλες τις πτυχές της ζωής μου αυτή τη στιγμή, το προειδοποιητικό λαμπάκι θα έλαμπε έντονα.

Σχέσεις: σχεδόν άδειο

Εργασία: σχεδόν άδειο

Γονεικότητα: σχεδόν άδειο

Φροντίδα του εαυτού μου: εντελώς άδειο

Συνεχώς έχω άγχος, ελπίζοντας ότι αν μπορώ να φτάσω στην επόμενη θέση, να κάνω το επόμενο πράγμα που έχω στο μυαλό μου, τότε θα μπορώ να γεμίσω τη δεξαμενή μου.

Αλλά η ζωή δεν λειτουργεί έτσι. Η ζωή δεν γεμίζει φυσικά τη δεξαμενή. Μερικές φορές πρέπει να σταματήσετε αυτό που κάνετε και να τη γεμίζετε και συχνά το ξεχνώ.

Όπως το να βρούμε τον πλησιέστερο βενζινάδικο, έτσι και με τον εαυτό μας – πρέπει να αναζητήσουμε αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε πλήρεις, αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε πλήρεις.

Όπως κάθε μητέρα, ο κατάλογος υποχρεώσεων μου είναι γεμάτος με καθήκοντα που πρέπει να γίνουν – να καλέσω τον υδραυλικό για το βουλωμένο νεροχύτη μας, να πληρώσω την ασφάλεια, να τελειώσω μια αναφορά, να πάω την κόρη μου στον οδοντίατρο και τον σκύλο μου στον κτηνίατρο.

Λέω όχι, όταν μπορώ, αλλά είμαστε στην πολυάσχολη εποχή της μητρότητας και θέλω να είμαι μέρος όλων.

Καθώς πηγαίνω από τη μια δραστηριότητα στην άλλη, προσπαθώ να βρω χρόνο για πράγματα που αγαπώ, αλλά ποτέ δεν καταφέρνω να ολοκληρώσω τίποτα προτού χρειαστεί να συνεχίσω στην επόμενη δραστηριότητα – μια ταινία με τα παιδιά μου, μια προπόνηση, ένα γεύμα με τον σύζυγό μου, μια σύσταση βιβλίου από φίλο.

Φαίνεται ότι τα δικά μου καύσιμα αδειάζουν πριν τελειώσω με κάποια δραστηριότητα από αυτές.

Τις περισσότερες φορές, απολαμβάνω τον φρενήρη ρυθμό της ζωής που δημιούργησα για την πενταμελή  οικογένειά μου.

Τρέχω χαρούμενη από εδώ και από κεί, φτιάχνω μπισκότα για τον αγώνα ποδοσφαίρου ή μιλάω με τους καθηγητές τους σχετικά με τις επιδόσεις τους ανάμεσα στα επαγγελματικά μου ραντεβού.

Τα καταφέρνω καλά μέχρι ενός σημείο. Μέχρι να αδειάσω από καύσιμα και να ψάχνω να βρω που θα τα ξαναγεμίσω.

Αφού άφησα την κόρη μου, έφτασα και στο βενζινάδικο. Αλλά αντί να ελέγξω το τηλέφωνό μου όπως κάνω κανονικά όταν σταματώ για λίγο, αλλά έκατσα και πήρα μερικές βαθιές αναπνοές.

Αποφάσισα να φτιάξω ένα φλιτζάνι καφέ και να πάω λίγα ντόνατς σε μια φίλη που ο γιος της είναι άρρωστος.

Επέστρεψα ένα πακέτο που είχε μείνει στο αυτοκίνητό μου για τον τελευταίο μήνα και αισθάνθηκα επιτυχής.

Τηλεφώνησα στη μαμά μου και άκουσα τις ιστορίες της, αντί να διαμαρτύρονται για τη δουλειά μου.

Και ανέπνευσα. Είναι σαν να αισθάνομαι σχεδόν την ψυχή μου να γεμίζει!

Οι  δουλειές μου δεν μειώθηκαν αλλά και η ζωή μου δεν θα επιβραδυνθεί σύντομα.

Το να ζω με μονίμως αναμμένο λαμπάκι δεν είναι καλό για κανέναν.

Η ζωή γίνεται τόσο ταραχώδης μερικές φορές που συνηθίζουμε να τρέχουμε με άδειο ντεπόζιτο. Είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με το γεγονός, που μερικές φορές δεν βλέπουμε καν το προειδοποιητικό λαμπάκι.

Ξέρω ότι δεν το έβλεπα. Και άδειαζα εντελώς.

Φροντίστε τον εαυτό σας σήμερα. Είναι σημαντικός!

Πηγή: babyradio.gr

Related Posts