Πώς Τα Άγχη Μας Γίνονται Οι Αδυναμίες Των Παιδιών Μας

Πώς να ελέγξουμε τα άγχη μας για τα παιδιά μας.

Γιατί τα άγχη μας γίνονται οι αδυναμίες των παιδιών μας.

Προχθές με ξύπνησε ένας εφιάλτης. Είδα ότι η Ιωαννίτα στο σχολείο δεν μπορούσε να κάνει φίλους… Ότι εκείνη είχε πάει καθυστερημένη στην τάξη και τα υπόλοιπα παιδιά δεν ήθελαν να παίξουν μαζί της.

Ξύπνησα έντρομη έτοιμη να βάλω τα κλάματα… Ακούγεται ασήμαντο, όμως ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης και εγώ είχα πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα.

Advertisement

Ο Δημήτρης μου ροχάλιζε αμέριμνος δίπλα μου… «Τον αγαπώ» σκέφτηκα, και κάπως το αστείο ροχαλητό του μου έφτιαξε την διάθεση. Ωστόσο είχα πλέον ξυπνήσει, κι ας ήταν 5.30.

Όλη την ημέρα σκεφτόμουν το όνειρο. Προσπάθησα να αναλύσω λίγο το περιεχόμενό του. Σίγουρα παίζει ρόλο η αγωνία μου όσον αφορά στην προσαρμογή της μικρής, αφού είναι η πρώτη της φορά σε παιδικό. Ωστόσο, η αγωνία είναι κάπως παράλογη αφού η μικρή έχει ήδη προσαρμοστεί και αγαπήσει τον παιδικό.

«Πώς πέρασες σήμερα στο σχολείο;» την ρωτάω κάθε μέρα.
«Τέλεια μαμάκα» Αυτό εξάλλου φαίνεται, γιατί ανυπομονεί να πάει στο σχολείο της.

Advertisement

Ύστερα αναρωτήθηκα, μήπως παίζει ρόλο το ότι είναι το μόνο παιδάκι που πάει πρώτη χρονιά σε παιδικό στην τάξη της. Επίσης, παράλογη αγωνία, αφού η δασκάλα της μου είπε ότι τα πάει μια χαρά και έχει κάνει φίλες.

«Έχω πολλές φίλες μαμά» μου λέει με φυσικότητα και μου τις ονοματίζει μια μια. Η λίστα μεγαλώνει κάθε μέρα (…αρνούμαστε να κάνουμε αγόρια φίλους).

Έτσι, η αγωνία είναι καθαρά δική μου. Δεν σχετίζεται δηλαδή με την πραγματικότητα που βιώνει το παιδί στο σχολείο. Σχετίζεται με δικά μου προσωπικά βιώματα και άγχη.

Σκέφτομαι ότι αν δεν ήταν αυτή η ειδικότητά μου, δύσκολα θα μπορούσα να συγκρατήσω τα προσωπικά μου συναισθήματα. Όμως, τα άγχη αυτά είναι τοξικά και περιττά. 

Το παιδί μου είναι μια χαρά και εγώ ανησυχώ χωρίς λόγο. Ακόμη κι αν είχε κάποια δυσκολία, πραγματικά θεωρώ ότι της έχουμε δώσει τα απαραίτητα εφόδια ώστε να την διαχειριστεί. Έτσι η ανησυχία δεν βοηθά πουθενά και κανέναν.

Το ίδιο απόγευμα μιλούσα με τη μητέρα μου στο τηλέφωνο. «Τι κάνετε Σαντούλα; Το παιδί δεν κουράζεται τόσες ώρες στο σχολείο; Νηστικό φεύγει για το σχολείο; Μήπως κοιμάται αργά; Πολύ αδύνατο είναι… Πάλι έχεις γραφείο; Η μικρούλα δεν σε ζητάει;…»

Αυτές οι ερωτήσεις-ύπουλες παρατηρήσεις και αιχμές, τίθενται από τη μαμά μου σε κλάσματα του δευτερολέπτου, με έναν δραματικό τόνο φωνής. «Μαμά πρέπει να κλείσω έχω δουλειά», απαντώ.

Το αποκορύφωμα ήταν όταν με ξαναπήρε και μου είπε «Ξύπνησα 6.00 το πρωί και σκεφτόμουν που το μεγάλο παιδί δεν τρώει το φαγητό του». Εν τω μεταξύ τα τάπερ της Ιωαννίτας γυρνάνε άδεια από το σχολείο.

Εκεί χτύπησε το καμπανάκι! «Χριστούλη μου! Θα γίνω η μαμά μου». Τρόμος και πανικός με κυρίευσαν. Ξέρω από πρώτο χέρι πώς είναι να έχεις μια υπερπροστατευτική μαμά που ανησυχεί για όλους και για όλα.

Ευτυχώς, όσο ήταν πιο νέα, ο βαθμός της υπερπροστασίας ήταν μικρότερος και διαχειρίσιμος… Ωστόσο, όπως και να έχει, δεν θέλω να κάνω με τίποτα το ίδιο στα παιδιά μου.

Τα άγχη μας γίνονται οι αδυναμίες των παιδιών μας. Η πεποίθηση ότι το παιδί μας είναι εντάξει, η πεποίθηση ότι το παιδί μας μπορεί, η πεποίθηση ότι το παιδί μας θα τα καταφέρει, θα το κάνει να νιώσει δυνατό και θα του δώσει αυτοπεποίθηση.

Αν εσύ δεν φοβάσαι για εκείνο, δεν θα φοβάται ούτε το ίδιο για τον εαυτό του. Αν εσύ πιστεύεις ότι είναι ικανό, θα γίνει και εκείνο ικανό και θα μπορέσει σίγουρα να διαχειριστεί τις δυσκολίες.

Πώς να ελέγξεις το άγχος σου

-Κατάλαβε ότι είσαι καλός γονιός. Όλοι κάνουμε λάθη, ο καλός γονιός είναι εκείνος που κάνει αυτό που μπορεί που προσπαθεί για το καλύτερο, αλλά πάνω από όλα που εξελίσσει τον εαυτό του, μέσα από την αυτοβελτίωση και όχι μέσα από την αυτοκριτική.

-Απομάκρυνε τα δικά σου βιώματα. Διαχώρισε τον εαυτό σου από το παιδί σου. Το παιδί σου δεν είναι εσύ και εσύ δεν είσαι η μαμά σου. Πίστεψέ το αυτό. Προσπάθησε να παρατηρείς τον εαυτό σου και να διορθώνεις την ταύτιση, όποτε εμφανίζεται μέσα σου.

-Το παιδί σου έχει πάρει όλα τα θετικά που του έχεις μάθει. Όσο κι αν νομίζεις ότι δεν ακούει ή δεν καταλαβαίνει αυτά που του λες, εκείνο τα έχει μέσα του και θα τα ενεργοποιήσει με την πρώτη ευκαιρία.

Να είσαι καλά!
Σ.

 

Πηγή: missbloom.gr

Related Posts