Δεν πονάω μικρό μου.

Δεν πονάω όταν πηδάς πάνω στην κοιλιά μου και χορεύεις όλο χαρά.

Δεν πονάω όταν φωνάζεις για να φας το αυγό σου και εγώ στο καθαρίζω καυτό.

Όχι δεν πόνεσα όταν έπεσα στις σκάλες ενώ σε είχα αγκαλιά.

Δεν πόνεσα όταν σε γέννησα.

Δεν με κούρασες, δεν με πόνεσες ποτέ σου.

Αν ποτέ έγινε ήταν τόσο γλυκός ο πόνος, τόσο όμορφη η κούραση που δεν τα ένιωθα.

Πόνεσα όμως πολύ όταν σε έντυσα για να σε πάρει ο μπαμπάς σου και ποτέ δεν ήρθε.

Πόνεσα όταν στην παιδική χαρά ήμουν μόνη μου και γύρω μου όλο ζευγάρια.

Πόνεσα όταν σε πήρα από το χέρι και φύγαμε από το σπίτι μας για πάντα.

Πόνεσα όταν δεν είχα να σου πάρω εκείνο το μπαλόνι που τόσο ήθελες.

Πόνεσα όταν για πρώτη φορά σε αποχωρίστηκα για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο.

Πονάω κάθε μέρα όταν με ρωτάς που είναι ο μπαμπάς.

Όμως και αυτούς τους πόνους, αυτή τη καθημερινή θλίψη την χάνω όταν μου γελάς.

Όταν πέφτεις στην αγκαλιά μου και με λες μαμάκα.

Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω στη γη.

Είμαι μαμά!

Από την Τζο Καραντενίζη

ΠΗΓΗ: Fumara.gr  ,  singleparent.gr