Η Allison και ο Josh ήταν νέοι στο κολέγιο όταν γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν.

Παντρεύτηκαν λίγο μετά το 2000 και ανυπομονούσαν να δημιουργήσουν μια όμορφη οικογένεια. Στην αρχή ήθελαν ν’ αποκτήσουν δύο παιδιά… αλλά ο Θεός είχε άλλα σχέδια γι’ αυτούς.

Τελικά απέκτησαν πολλά παιδιά, την 11χρονη σήμερα Abby, τον 9χρονο Jack και την 8χρονη Isabel. Στη συνέχεια ήρθε ο 5χρονος Micah, το πρώτο υιοθετημένο παιδί τους. Μετά ήρθε το τέταρτο βιολογικό παιδί τους, η 3χρονη Julia. Η Allison και ο Josh είχαν δημιουργήσει μια οικογένεια πολύ μεγαλύτερη από αυτή που είχαν αρχικά προγραμματίσει, αλλά ήταν πολύ ευτυχισμένοι.

Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε άλλη μια έκπληξη να έρθει στη ζωή τους! Στα 38α γενέθλια της Allison, στις 30 Οκτωβρίου του 2015, μια φίλη και δικηγόρος την κάλεσε για να της μεταφέρει μια απίστευτη είδηση. Η Allison σε συνέντευξή της στο LittleThings ανέφερε:

“Μου είπε ότι θυμάται πως της είχα πει ότι ήθελα να υιοθετήσω ένα παιδί και μου ανέφερε ότι μια μητέρα που μόλις είχε γεννήσει είχε ανάγκη μια οικογένεια για το μωρό της. Κάλεσα τον άντρα μου για να το συζητήσουμε και προτού τελειώσω με την πρόταση, μου είπε, “Βεβαίως! Αυτή είναι η απάντηση στις προσευχές μας!”

Όταν μας κάλεσαν για να μας ενημερώσουν ότι η μητέρα του Sam ήταν στο νοσοκομείο για να γεννήσει, πήραμε αμέσως τα παιδιά μας και μερικές αποσκευές και ξεκινήσαμε για το ταξίδι 10 ωρών για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Duke στο Durham. Τότε, η δικηγόρος μας κάλεσε και είπε:

«Ο Josh έχει και τα δύο του χέρια στο τιμόνι;»

Τότε συνέχισε και μου είπε πως οι γιατροί στο Duke είχαν μόλις ολοκληρώσει έναν υπέρηχο και ανακάλυψαν ότι τελικά το μωρό δεν ήταν ένα, αλλά ΔΥΟ! Τα χάσαμε… Ήμασταν τόσο εκστασιασμένοι, τόσο συγκλονισμένοι… Αλλά ταυτόχρονα αμήχανοι…

Καθώς υποχωρούσε η αμηχανία και ο ενθουσιασμός μεγάλωνε, το όνομα της φίλης μας επανεμφανίστηκε στην οθόνη του τηλεφώνου μου. Όταν άρχισε να μιλάει αυτή τη φορά, όμως, ο τόνος της φωνής της ήταν εντελώς διαφορετικός. Ο ενθουσιασμός της έφυγε και τη θέση του πήρε μια φωνή γεμάτη στενοχώρια.

«Λυπάμαι τόσο που σας το λέω αυτό, τη γυναίκα την έβαλαν για καισαρική και οι γιατροί φοβούνται πως το ένα μωρό δεν θα τα καταφέρει να γεννηθεί…»

Ένα σωρό πράγματα συνέβησαν κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ωρών οδήγησης προς στο νοσοκομείο, αλλά όταν τελικά φτάσαμε, βρήκαμε ένα μικρό, υγιές αγόρι να είναι αγκαλιασμένο με τις νοσοκόμες μετά τον τοκετό. Αλλά στην ΜΕΝΝ ήταν ένα μικροσκοπικό κορίτσι το οποίο σύντομα μάθαμε πως γεννήθηκε χωρίς εγκέφαλο.

Οι γιατροί μας κοίταξαν με τα μάτια τους γεμάτα θλίψη και συμπόνια και μας είπαν: “Δεν χρειάζεται να την πάρετε. Ξέρουμε ότι δεν θα θέλατε να το πάρετε αυτό κορίτσι…”

Από την απέναντι πλευρά της θερμοκοιτίδας, ο Josh και εγώ είπαμε, «Είναι η κόρη μας.»

Ολόκληρη η οικογένειά μας πέρασε τις επόμενες 3 εβδομάδες της εκεί, με την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά για το μικρό κορίτσι. Όταν η κατάστασή της ήταν σταθερή, το Νοσοκομείο Duke προσφέρθηκε να μεταφέρει το κορίτσι στο  Νοσοκομείο Παίδων στην πατρίδα μας, στο Birmingham, όπου πέρασε άλλες τρεις εβδομάδες στην ΜΕΝΝ.

Τέλος, μετά από 44 ημέρες στο νοσοκομείο, η Ava Leigh Lewis πήγε στο σπίτι με την οικογένειά της.

Το να επιλέξουμε την Ava για κόρη μας ήταν ένα από τα «σκληρότερα εύκολα πράγματα» που έχουμε κάνει ποτέ. Έχουμε πολλές επισκέψεις την εβδομάδα από την ομάδα που τη φρόντιζε στο νοσοκομείο, και όσο δενόμαστε με τους νοσηλευτές μας, τόσο οι επισκέψεις τους μας θυμίζουν ότι η ζωή της Ava στη γη πιθανότατα να τελείωνε πολύ νωρίτερα από όσο θα θέλαμε.

Μιλάμε ανοιχτά με τα παιδιά. Ξέρουν ότι η ζωή της Ava θα είναι κατά πολύ μικρότερη από αυτή που οποιοσδήποτε από εμάς θα ήθελε να έχει. Αλλά ξέρουν ότι έχουμε πολλή αγάπη να της δώσουμε.

Η ιστορία αυτής της οικογένειας είναι εκπληκτική, απ’ όπου κι αν την πιάσουμε. Μας κάνουν να τους θαυμάζουμε όχι μόνο γιατί είναι αγαπημένοι, αλλά και για τις θυσίες και την άνευ όρων αγάπη που δείχνουν σ’ αυτό το μικρό παιδί. Η δύναμη της ψυχής τους είναι αξιοθαύμαστη και όλοι μας θα πρέπει να διδαχτούμε απ’ αυτήν.

Πηγή: diaforetiko.gr