Πάρε Τον Χρόνο Σου Πριν Γίνεις Δικός Μου

Άκου, μικρό μου αγόρι, δε με ενδιαφέρει που χάνεσαι σε ξένα κορμιά. Πού βρίσκεσαι τα βράδια και με ποια σώματα πίνεις σπιθαμή προς σπιθαμή. Τον έχω ζήσει τον έρωτα στο έπακρον, τα έχω δει όλα τα σενάρια και κανείς δεν μπορεί να μου πει για κάτι διαφορετικό στο σεξ. Απομυθοποιημένη κατάσταση είναι, μια απλή διαδικασία. Όπως άλλωστε λένε κι οι γηραιότεροι, πέντε λεπτά υπόθεση.

Δε θα σου μιλήσω γι’ αυτό που γίνεται για να ανακουφίσεις την ένταση και την ενέργεια που έχει απλά συσσωρευτεί μέσα σου. Δε με ενδιαφέρει. Δεν ξέρω αν θα με αποκαλέσεις παρανοϊκή ή απλά αδιάφορη, όπως ακριβώς δηλώνω. Δε με διακατέχει η ζήλια, δεν έχει να μου πει κάτι ή απλά να μου προσφέρει μια δυσάρεστη αίσθηση. Είναι αρνητικό συναίσθημα και το έχω αποβάλει απ’ τη ζωή μου.

Δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων, γιατί ξέρω τις δυνάμεις μου και φυσικά τα κυβικά μου. Δεν υστερώ απ’ τις άλλες, αλλά ούτε κι υπερτερώ. Ξέρω, όμως, πως είμαι μοναδική, όπως κάθε άνθρωπος στη Γη. Με ξέρω, με γνωρίζω, με αγαπάω και με σέβομαι.

Θα σου πω, ειλικρινά, πως δε ζηλεύω, γιατί απλά ό,τι κι αν κάνεις, δεν είσαι εσύ. Είναι η ηδονή της στιγμής κι η αδυναμία στο fast food, όλοι ξέρουμε ότι είναι χορταστικό κι αρκετά ανθυγιεινό. Δεν έχει διάρκεια ό,τι σου δίνεται απλόχερα και γρήγορα γιατί χάνει τη μαγεία της διεκδίκησης, του πόθου και του ενδιαφέροντος.

Θα σου πω πως αυτό που με ενδιαφέρει είναι η καρδιά σου, η ψυχή σου. Σ’ αυτήν παλεύω να κερδίσω. Γιατί αυτή είμαι. Αυτή που θα σου γαμήσει τον εγκέφαλο, αυτή που θα σε καταλάβει σε όλους τους τομείς της ζωής σου. Αυτή που θα κάνει τον έρωτά σου να έχει τόσο συναίσθημα κι αυτή η «τυπική διαδικασία» θα αποκτήσει άλλο νόημα και βάθος.

Παίξε όσο θες με τα κοριτσάκια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, αλλά σε μένα, μωρό μου, η συμπεριφορά σου θα είναι αυτή που θέλω. Ο σεβασμός θα σε καθηλώνει ενώ θα θες με μανία να με γευτείς. Να θολώνει το μυαλό, να σκέφτεσαι τις κινήσεις μου και το λάγνο σου μάτι να μη φεύγει απ’ το δικό μου πεδίο.

Αυτά που δε λέγονται με λέξεις, αλλά με αυτό το διαπεραστικό βλέμμα που φωνάζει από πάθος, με αυτό θέλω να με κοιτάς και να με αντικρίζεις. Να ιδρώνεις στο άγγιγμά μου και να το σκέφτεσαι για μέρες. Να σκέφτεσαι αυτό τον έρωτα που πνίγηκες στα φιλιά κι ο χρόνος σταμάτησε στο σημείο που ήμασταν ένα.

Να βλέπεις το όνομά μου στο κινητό σου και να αναστατώνεσαι. Να σκέφτεσαι προτού μιλήσεις, να γράφεις και να σβήνεις και να ασκείς ολοένα κριτική στον εαυτό σου, για το πώς θα θέσεις αυτό που θες. Να μη διαγράφεις τη συνομιλία μας και να σου κάνει παρέα τις μέρες που δε θα αλλάζουμε κουβέντα. Ο χρόνος να λειτουργήσει υπέρ μας, να σε ψήσει και να ψάχνεις κάποιο σημάδι από μένα. Κάτι που να σου δώσει μια μικρή χαρά στην καθημερινότητά σου.

Η σκέψη, μωρό μου, γίνεται συναίσθημα κι όσο θα με σκέφτεσαι τόσο θα κερδίζω έδαφος. Αυτό είναι το ζητούμενό μου, αυτό που έχεις ήδη κάνει εσύ σε μένα.

Σε θέλω τόσο δυνατά κι έντονα που δεν υπάρχει περιορισμός. Υπάρχει αυτοσυγκράτηση και θα στο κάνω αργά, βασανίστηκα για να ωριμάσει αυτό που σου προκαλώ. Δεν έχω εκδικητική πρόθεση, αλλά το παιχνίδι είναι αυτό που θα μας ταξιδέψει, είναι αυτό που θα μας προετοιμάσει να το ζήσουμε.

Αυτό που θα σου δώσει χρόνο για να καταλάβεις, αυτό που γεννιέται μέσα σου και δεν έχεις τον στοιχειώδη έλεγχο να συγκρατήσεις. Όταν ο χρόνος κι οι στιγμές που θα βιώνεις μακριά μου, θα σου είναι βασανιστικές, εκεί θα αποφασίσεις να αφεθείς.

Όπως ο καρπός στο δέντρο δεν πέφτει κατευθείαν. Δημιουργείται σιγά-σιγά κι ο χρόνος το ωριμάζει για να πέσει στο καλάθι. Ακριβώς, αυτό θέλω. Να πάρεις το χρόνο σου, να σκεφτείς, να νιώσεις και σαν ώριμος άντρας να πέσεις στην αγκαλιά μου.

Είμαι εδώ και σε παρακολουθώ με μεγάλη μου απόλαυση. Κάνε τη βόλτα σου, όπου θες κι όσο θες. Είμαι σίγουρη γι’ αυτό που βλέπω, για τα σημάδια και τα μηνύματα που εισπράττω από σένα. Ξέρω τι θέλω κι αυτό είσαι εσύ!

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή: pillowfights.gr