«Ο Πρώην Μου Χρησιμοποιεί Το Παιδί Μας Για Να Με Εκδικηθεί!»

Ένα πρόβλημα που υπήρχε και θα υπάρχει, όσο υπάρχουν ζευγάρια που βάζουν πάνω από όλα το «εγώ» τους και όχι τα παιδιά!

«Είμαι μαμά χωρισμένη 42 ετών με ένα κοριτσάκι 8 χρόνων. Με τον σύζυγό μου χωρίσαμε πριν 8 μήνες για ασυμφωνία χαρακτήρων. Η αλήθεια είναι πως μάλλον δεν θα έπρεπε να είχαμε κάνει ποτέ σχέση οι δυο μας, εφόσον είμαστε τόσο διαφορετικοί άνθρωποι…

Εκείνος όμως, δεν ήθελε να χωρίσουμε και ας υποφέραμε στο γάμο μας. Το κακό είναι πως τώρα χρησιμοποιεί την κόρη μας για να της δείξει, όπως λέει, πόσο κακή μητέρα είμαι και πως το μόνο που με νοιάζει είναι ο εαυτός μου! Βάζει λόγια στην μικρή, ενώ αμφισβητεί οτιδήποτε προσπαθώ να την μάθω και να της βάλω και όρια!

Μάλιστα, για να γίνει πιο «αγαπητός» προς εκείνη και να την πάρει με το μέρος του, της αγοράζει ότι μπορείτε να φανταστείτε, ακόμη και καινούργιο πανάκριβο κινητό τηλέφωνο, που η μικρή δεν ξέρει καν πώς να χρησιμοποιήσει! Δεν ξέρω τι να κάνω, πώς να αντιμετωπίσω την κατάσταση αυτή;»

Ένα πρόβλημα που δυστυχώς υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, παρόλη την ενημέρωση που γίνεται σήμερα για τον παιδικό ψυχικό κόσμο και πόσο εύκολα μπορεί να τραυματιστεί από γονείς που, όπως αναφέρουν, νοιάζονται για το παιδί τους, στην πραγματικότητα όμως με τον ανώριμο τρόπο τους, φαίνεται πως ποτέ δεν μεγάλωσαν και λειτουργούν καθαρά με στόχο το ατομικό τους συμφέρον!

Πρόκειται για ένα θέμα που συναντάμε πολύ συχνά στο γραφείο, καθώς έρχεται ο ένας γονιός συνήθως προβληματισμένος με τέτοιου είδους συμπεριφορές του άλλου!

Συμπεριφορές που μπορούν να χαρακτηριστούν ως κραυγές απόγνωσης και προσπάθειας διατήρησης αυτού που είχαν, δυστυχώς μέσα από «κακούς και χειριστικούς» τρόπους, με θύματα όμως το ίδιο τους το σπλάχνο με παιχνίδια εγωισμού και εκδίκησης, παιχνίδια που έχουν να κάνουν με την μοιρασιά των υλικών αγαθών, παραβλέποντας τη παιδική ψυχούλα, ξεχνώντας ότι και το παιδί τους έχει συναισθήματα και πως πονάει και εκείνο βλέποντας την έχθρα να αναπτύσσεται ανάμεσα στα δύο κυρίαρχα άτομα της ζωής του – τους δύο Θεούς του.

Μάλιστα όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία, αρκετές φορές αναπτύσσει ενοχική συμπεριφορά, πιστεύοντας ότι ίσως εκείνο προκάλεσε όλη αυτή τη δυστυχία!

Σίγουρα, ο χωρισμός δεν είναι μία εύκολη υπόθεση, όταν μάλιστα ο ένας έχει επενδύσει στον άλλον τόσο πολύ που έχει ξεχάσει πως είναι να αναπνέει και να κάνει μόνος του πράγματα. Η εξάρτηση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ έντονη, δείχνει σαν να χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια του, σαν να μην υπάρχει αύριο!

Και όμως, χρειάζεται χρόνος για να μαζέψει τα κομμάτια του, να τα συναρμολογήσει, να τα βάλει ξανά μαζί να λειτουργήσουν αλλά το σπουδαιότερο να μάθει πώς να αγαπάει και να σέβεται τον εαυτό του!

Όταν μάλιστα υπάρχει και παιδί, είναι υποχρέωση και καθήκον προς αυτό το μικρό πλασματάκι που ήρθε στον κόσμο με την σύμφωνη γνώμη των γονιών του. Ο γονιός είναι αυτός που προστατεύει και αναθρέφει το μικρό του, δίνοντάς του τα καλύτερα στοιχεία της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του, ως εφόδια για την αυριανή ζωή του ως ενήλικας.

Το παιδί του είναι πλέον προτεραιότητα και όχι ο ίδιος και αυτό ισχύει για την υπόλοιπη ζωή του, είτε την συνεχίζει μαζί με τον άλλον σύντροφο, είτε μόνος του μετά από έναν χωρισμό! Ας μην γίνεται λοιπόν το παιδί έρμαιο μιας ανώριμης γονικής συμπεριφοράς και ας μην υποχρεώνεται από τόσο μικρή ηλικία να πάρει το μέρος του ενός ή του άλλου γονιού ή ακόμα χειρότερα να νιώθει πως εκείνο πλέον «πρέπει» να προστατέψει τον γονιό του από τον άλλον γονιό!

Χρειάζεται λοιπόν προσοχή, καθώς το διαζύγιο έχει επιπτώσεις όχι μόνο στους δύο συντρόφους που σταματούν τη κοινή τους ζωή αλλά και στα παιδιά τους. Ισχύει αυτό που λέμε πολύ συχνά εμείς οι ειδικοί: «Αν δεν μπορέσαμε να έχουμε έναν καλό γάμο, τουλάχιστον ας έχουμε ένα καλό διαζύγιο!».

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή 

Πηγή: mothersblog.gr