Μην αφήνεις τους ανθρώπους να μένουν στη ζωή σου, περισσότερο καιρό απ’ όσο αξίζουν
Λένε ότι οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους χαμένους. Εάν ένας άντρας σου κάνει κακό, σε πονέσει, σε πληγώσει, τότε ο χωρισμός μαζί του πρέπει να είναι αδιάφορος κι εσύ, σε θέση να φύγεις από τη σχέση αυτή με ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά και ένα μεσαίο δάχτυλο υψωμένο με περηφάνια. Αυτή είναι η δική μου ιδανική εκδοχή ενός χωρισμού και δυστυχώς απέχει πολύ από αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα. Σε αυτό φταίει ότι δείχνουμε εμπιστοσύνη ότι την επόμενη φορά τα πράγματα θα είναι καλύτερα, όχι ότι φταίμε εμείς. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι. 9 στις 10 φορές δεν γίνεται σκόπιμα.
Στόχος μου είναι να βρεθώ κάπου στη μέση αυτών των δύο άκρων. Ναι, όλοι κάνουμε λάθη και είναι σημαντικό να έχουμε ενσυναίσθηση και κατανόηση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δώσεις δεύτερη, τρίτη ή τέταρτη ευκαιρία σε ένα άτομο που σου κάνει κακό.
Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μας δίνει η ζωή για τις σχέσεις είναι να μάθουμε πότε πρέπει να φεύγουμε. Πρέπει να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε πότε τελείωσε μια σχέση ή ότι ο τύπος με τον οποίο βγαίνουμε δεν θα γίνει ποτέ αυτός που θέλουμε. Πρέπει να μπορούμε να βλέπουμε τα σημάδια και να λέμε: «εντάξει τελειώσαμε».
Νομίζω ότι όλοι είχαμε τις στιγμές μας σε μία σχέση και εκείνο το άβολο συναίσθημα ότι δεν θα διαρκέσει για πάντα αλλά όταν κάποιος είναι τόσο χαριτωμένος και μας αρέσει τόσο πολύ αναμενόμενο είναι να το αγνοούμε αυτό το συναίσθημα, το οποίο επιμένει ακόμα και όταν συνεχίζουμε να δενόμαστε όλο και περισσότερο και ο χωρισμός γίνεται όλο και πιο δύσκολος.
Όταν λέω «μην αφήνετε τους ανθρώπους να μένουν στη ζωή σας περισσότερο απ’ όσο τους αξίζει» δεν σημαίνει ότι είναι κακοί άνθρωποι. Στη μέχρι τώρα ζωή μου όλη οι πρώην μου ήταν εξαιρετικά παιδιά.
Τώρα που μεγάλωσα και έγινα πιο σοφή έμαθα να δίνω περισσότερη σημασία σε εκείνο το άβολο συναίσθημα. Έχει να κάνει με το να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και όχι το φόβο μη μείνεις μόνη. Η μοναξιά είναι όντως τρομακτική αλλά καλύτερα μόνη παρά με κάποιον που δεν το αξίζει.
Να είσαι ειλικρινής με αυτό που θες και να μη συμβιβάζεσαι με κάτι λιγότερο μόνο και μόνο επειδή είναι ωραίο και εύκολο. Δεν είναι δίκαιο για σένα και δεν είναι δίκαιο για εκείνον με τον οποίο σχετίζεσαι. Όλοι μας αξίζουμε ένα παραμυθένιο ειδύλλιο που θα μας παρασύρει με τους πιο απρόσμενους τρόπους, αρκεί να φτάνει μέχρι εκεί που αξίζει να φτάσει.
Πηγή: yourtango.com – singleparent.gr
