Με Λένε Νούλα, Είμαι 82 Χρονών & Οπαδός Του Άρη: Δεν Έχω Χάσει Ούτε Έναν Αγώνα

Με Λένε Νούλα, Είμαι 82 Χρονών & Οπαδός Του Άρη: Δεν Έχω Χάσει Ούτε Έναν Αγώνα

Η 82χρονη Νούλα Δέπε είναι ίσως η πιο φανατική οπαδός του Άρη.

Εδώ και 64 χρόνια ακολουθεί πιστά τους “κιτρινόμαυρους” έχοντας πάντα εισιτήριο διαρκείας.

Η ίδια μίλησε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τις χαρές και τις λύπες που της έχει χαρίσει η αγαπημένη της ομάδα.

Advertisement

Η πρώτη φορά που μπήκε στο γήπεδο του Αρη ήταν σε ηλικία 18 ετών, σε μια εποχή κατά την οποία οι γυναίκες που αποφάσιζαν να βρεθούν στην κερκίδα ήταν μετρημένες στα δάχτυλα: «Ο αδελφός μου ήταν Ηρακλής και μαλώναμε. Έτσι, από πείσμα το 1954 πήγα στον Αρη. Τότε το γήπεδο ήταν ξύλινο, με προπονητή της ομάδας τον Βικελίδη. Δεν υπήρχαν κοπέλες εκείνη την εποχή στο ποδόσφαιρο. Ήταν μία εδώ και μία εκεί..».

Από το 1965 που παντρεύτηκε με τον κύριο Αλέξανδρο, ένωσαν εκτός από τις ζωές τους και το πάθος τους για το γήπεδο. Ξεκινούσαν κάθε αγωνιστική από τα Νέα Μουδανιά της Χαλκιδικής, εκεί όπου ζούσαν και εργαζόταν ως έμποροι, με προορισμό είτε το Χαριλάου, είτε κάποια άλλη ποδοσφαιρική έδρα της χώρας εκεί όπου αγωνίζονταν οι αγαπημένοι παίκτες: Χρηστίδης, Κωνσταντινίδης, Ψηφίδης, Φοιρός και Κούης.

Advertisement

Όλα αυτά τα χρόνια τίποτε δεν σταμάτησε τη Νούλα Δέπε από το να βρεθεί στο πλευρό του Αρη. Ακόμη κι όταν ήταν έγκυος εννέα μηνών κι ενώ περίμενε από μέρα σε μέρα να γεννήσει την κόρη της. Άλλωστε, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να χάσει το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας!

«Πηγαίναμε παντού με τον Αρη, εντός και εκτός έδρας. Σε αγώνες με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ πηγαίναμε αυθημερόν αεροπορικώς. Πηγαίναμε Δράμα, Σέρρες, Βόλο. Στο σπίτι μας τις Κυριακές το τραπέζι στρωνόταν από νωρίς για να μπορέσουμε να πάμε στο Χαριλάου. Η μέρα του αγώνα ήταν αφιερωμένη στον Αρη», θυμάται η ηλικιωμένη.

Μέχρι και τρεις κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα πήρε πριν από χρόνια η οικογένεια Δέπε από την τροχαία, όταν αποφάσισε να ξεκινήσει δεύτερη μέρα του Πάσχα από την Ιτέα, προκειμένου να προλάβει να είναι στη Θεσσαλονίκη την ώρα της σέντρας.

Η στιγμή που έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη της 82χρονης είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1970 κόντρα στον ΠΑΟΚ. 

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τελικό στο Καυτανζόγλειο στάδιο. Ενώ το σκορ ήταν 1-0 υπέρ του Αρη, οι διαιτητές έδωσαν πέναλτι στον ΠΑΟΚ. Το εκτέλεσε ο Γιώργος Κούδας και έστειλε τη μπάλα άουτ. Πολλά χρόνια μετά είδα τον Κούδα σε ένα νοσοκομείο. Τον πλησίασα, τον αγκάλιασα και του είπα ‘Να ζήσεις παλικάρι μου’. Με κοιτάει λίγο περίεργα και προλαβαίνω να προσθέσω: ‘Να ζήσεις παλικάρι μου γιατί έχασες το πέναλτι και πήραμε το Κύπελλο».

Η στιγμή που δεν θέλει να θυμάται είναι αυτή του 1997 με την υπόθεση των ξεχασμένων δελτίων των ποδοσφαιριστών στο ματς με τον Αθηναϊκό. Η ομάδα μηδενίστηκε, αφαιρέθηκαν τρεις βαθμοί και στο τέλος της σεζόν υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία του στη Β’ εθνική κατηγορία.

«Είναι μικρόβιο ο Αρης. Όταν έχει καλό καιρό πηγαίνω ακόμη και τώρα στο γήπεδο, με τον σύζυγο, με εισιτήριο διαρκείας στη θύρα 7. Εάν δείχνει η τηλεόραση τα παιχνίδια κάθομαι και τα παρακολουθώ, αλλιώς τα ακούω στο ραδιόφωνο και προσεύχομαι…»,προσθέτει η 82χρονη.

Σχολιάζοντας τα πρόσφατα επεισόδια στους ποδοσφαιρικούς χώρους η Νούλα Δέπε τονίζει πως «δεν έχει καμία σχέση το γήπεδο του σήμερα, με αυτό του παρελθόντος. Παλιότερα, πηγαίναμε στα ντέρμπι και ήμασταν οι φίλαθλοι δίπλα δίπλα. Τελευταία, ακόμη και στο σχολικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στην περιοχή της Τριανδρίας είχαμε επεισόδια. Οι νέοι είναι πολύ φανατισμένοι και δεν είναι καλό. Τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουν ότι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ είναι ομαδικά αθλήματα και πρέπει να σεβόμαστε τους αντιπάλους».

Πηγή: eirinika.gr

Related Posts