Επιλέγω εκείνους που θα μείνουν κοντά μου από τον «ήχο» που κάνουν τα μάτια τους όταν με κοιτούν…
Δεν είναι τυχαίο που τα μάτια μας χαρακτηρίζονται ως ο καθρέφτης της ψυχής μας. Όσο κι αν προσπαθούμε να κρύψουμε τα συναισθήματά μας για τους δικού μας λόγους, τα μάτια μας δυστυχώς θα μας προδώσουν.
Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι αν κάποιος σας πει ψέματα θα αποφύγει να σας κοιτάξει στα μάτια. Θα κοιτάξει χαμηλά ή μακριά χωρίς να επικεντρώνει το βλέμμα του σε εσάς. Αυτό αφορά όμως έναν όχι και τόσο καλό ψεύτη. Ο καλός ψεύτης θα σας κοιτάξει επίμονα στα μάτια χωρίς να ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά του.
Τα μάτια δεν προδίδουν μονάχα τον ανειλικρινή άνθρωπο αλλά και μια πληθώρα συναισθημάτων . Όλα όσα έχουμε στην καρδιά μας καλά κρυμμένα, βγαίνουν στην επιφάνεια και αντικατοπτρίζονται στα μάτια μας : η αντιπάθεια, η ζηλοφθονία, o πόθος, η κακία, η αδιαφορία, το πάθος, η πόνος, ο καημός, η δυστυχία.
Για αυτό λοιπόν πριν πεισθώ από μεγάλα λόγια ακόμη κι αν συνοδεύονται από πράξεις εντυπωσιασμού, φροντίζω να κοιτάξω στα μάτια τον συνομιλητή μου. Αν οι πράξεις και τα λόγια δεν συμβαδίζουν με το βλέμμα , ο κώδωνας του κινδύνου κρούει μέσα μου. Στο χέρι μου είναι αν θα τον ακούσω ή όχι.
Μέχρι στιγμής όμως αποδείχθηκε αλάνθαστος… Τον αγνόησα επιδεικτικά και πληγώθηκα. Διανύοντας πλέον μια δεκαετία της ζωής μου που δεν μου επιτρέπει άλλα λάθη, επιλέγω τους ανθρώπους που θα μείνουν κοντά μου με βάση τον ήχο που κάνουν τα μάτια τους όταν με κοιτούν.
Ήχος που ακούω μονάχα εγώ και η ψυχή μου… Ένας ήχος ουσιώδης, ειλικρινής και αλάνθαστος.
