Δεν Είσαι Πλέον Ο Άντρας Που Παντρεύτηκα….

Ήρθες πίσω μου  στο νεροχύτη για να αφήσεις την άδεια κούπα του καφέ σου. Αργοπόρησες κάνοντας χώρο στο νεροχύτη και εγώ και εισέπνευσα την εξοικείωσή μαζί σου. Τη δική μας.

Μερικές φορές ο γάμος γίνεται επίπονος.

Ω, ξέρουμε ότι κανείς από εμάς δεν πρόκειται να πάει πουθενά.

Αλλά το βάρος του «για πάντα» μας κάνει μερικές φορές να βρισκόμαστε πλάι πλάι στο σκοτάδι και να αναρωτιόμαστε πώς δύο διαφορετικοί άνθρωποι μπορούν να συνυπάρχουν στον κόσμο.

Πώς βρίσκουμε κοινό έδαφος; Και πώς καταφέρνουμε να μπορούμε να ακούσουμε ο ένας τον άλλον;

Δεν είναι η απουσία δυσκολιών που καταφέρνει να ενώσει 2 ψυχές, αλλά η γνώση ότι μόνο αν παλέψουν μαζί μέσα στην καθημερινή μάχη αυτές οι 2 ψυχές θα τα καταφέρουν…

Γίνεται να ερχόμαστε ακόμα πιο κοντά όταν αγωνιζόμαστε σκληρά;

Δεν είσαι ο άνθρωπος που παντρεύτηκα…

Και προσεύχομαι στο Θεό να μην είμαι και εγώ εκείνη που στάθηκε δίπλα σου στην τελετή του γάμου μας. 

Είμαστε, και οι δύο, αποκαλυμμένοι και εκτεθειμένοι σε αυτό το γάμο.

Και αυτή είναι ακριβώς η ανατροπή που μπορεί να προσφέρει μία από τις μεγαλύτερες ανέσεις σε αυτή τη γη: να σε ξέρουν πραγματικά και να σε αγαπούν την ίδια στιγμή.

Δεν σε ντρέπομαι, δεν φοβάμαι για την εικόνα που θα σχηματίσεις για εμένα.

Ξέρεις κάθε σημείο του κορμιού και της ψυχής μου καλύτερα από τον καθένα. καλύτερα και από εμένα! 

Και αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα! 

Ξέχνα τις πεταλούδες αγάπη μου…

Σημασία έχει αυτή η υπέροχη, άνετη σχέση που έχουμε χτίσει στα τόσα χρόνια του γάμου μας!

Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή

Πηγή: babyradio.gr