Δεν Αγαπώ Τον Άντρα Μου, Αλλά Εξαρτώμαι Οικονομικά Και Δεν Θέλω Να Στερήσω Από Το Παιδί Μου Την Οικογένεια. Τί Να Κάνω;

Καλησπέρα σας,

Σας διαβάζω τακτικά και θα ήθελα να μου δώσετε τη συμβουλή σας σε ένα πολύ προσωπικό μου ζήτημα, το οποίο δε μπορώ να εμπιστευτώ σε κανέναν άλλο.

Είμαι παντρεμένη εδώ και 4 χρόνια και έχω ένα παιδάκι τριών ετών. Με τον άντρα μου είμαστε συνολικά 8 χρόνια μαζί. Είναι ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος και χρειάζεται πάρα πολλή υπομονή και δύναμη ψυχική για να συμβιώσει κανείς μαζί του.

Το πρόβλημά μου είναι ότι δε νιώθω να τον αγαπάω πια. Η αγάπη μου γι’ αυτόν άρχισε να φθίνει ενόσω ήμουν ακόμη έγκυος στο παιδάκι μας, μετά από αρκετές άσχημες συμπεριφορές του, από τις οποίες κατάλαβα ότι δεν μπορώ να στηριχτώ σε εκείνον παρά μόνο οικονομικά… Όσο περνάει ο καιρός πιέζομαι ακόμη περισσότερο.

Πέρασα δύσκολες στιγμές και δεν μου στάθηκε όπως θα ήθελα και βέβαια εκείνος δεν το καταλαβαίνει και δεν μπορώ να επιμείνω πολύ σε μια τέτοια συζήτηση μαζί του γιατί είναι οξύθυμος και λειτουργεί εγωιστικά, με αποτέλεσμα κάθε φορά να καταλήγουμε σε ομηρικούς καυγάδες, κάτι που δεν θέλω να συμβαίνει όταν είναι το μωρό μπροστά.

Δεν τον κατηγορώ, ούτε του κρατάω κακία. Παίρνω όλο το βάρος της ευθύνης για τα… χάλια μου. Εκείνος έτσι είναι. Εγώ εκτίμησα λάθος τα πράγματα.

Παλεύω πολύ μέσα μου, δοκίμασα να πάω σε σύμβουλο γάμου, όμως αποτέλεσμα δεν βλέπω και δυσκολεύομαι πολύ να συνεχίσω, αφού οι προσπάθειες είναι μόνο από τη δική μου μεριά. Εκείνος ισχυρίζεται ότι μ’ αγαπάει, όμως νομίζω η αγάπη δεν είναι αρκετή από μόνη της. Μισώ τον εαυτό μου γιατί του λέω ότι τον αγαπάω ενώ δεν είναι έτσι. Αν του πω όμως την αλήθεια, θα πρέπει να τα μαζέψω και να φύγω. Και μετά…;

Το πρόβλημά μου είναι ότι είμαι άνεργη και εξαρτώμαι οικονομικά αποκλειστικά από τον σύζυγό μου. Χωρίς να μπορώ να βρω δουλειά για πάνω από 1 χρόνο πώς να κάνω μια τέτοια κίνηση; Επιπλέον προέρχομαι από οικογένεια χωρισμένων γονέων και, γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια για όλους τους εμπλεκόμενους, δεν θέλω να υποβάλλω το παιδάκι μου σε αυτή τη διαδικασία και να του στερήσω την οικογενειακή ζωή! Δεν ξέρω τι άλλη προσπάθεια να κάνω.

Ποιά είναι η γνώμη σας; Τί θα κάνατε στη θέση μου;

Με συγχωρείτε για το μακροσκελές κείμενο. Θα εκτιμούσα πολύ μία απάντησή σας.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας

Απαντάει η σύμβουλος ψυχικής υγείας κυρία Ίρις Κρέμερ

Αφουγκράζομαι την δυσκολία σας αλλά και το πόση υπομονή και κουράγιο κάνετε για να μείνετε στον γάμο σας. Κατανοώ ότι η δυσχέρεια, λόγω έλλειψης οικονομικής ανεξαρτησίας σε σχέση με τον σύζυγο, είναι ένα σημαντικό εμπόδιο για εσάς συνολικά στη σχέση και όχι μόνο στην περίπτωση που θελήσετε να χωρίσετε.

Αναφέρετε ότι έχετε επισκεφθεί σύμβουλο γάμου. Δεν γνωρίζω αν πηγαίνετε μαζί με τον σύζυγό σας ή χώρια, το σημαντικό όμως είναι ότι νιώθετε ότι παλεύετε μόνη σας. Δε θα ήθελα να παρέμβω στη δουλειά ενός συναδέλφου ψυχολόγου και καλό θα ήταν αν νιώθετε ότι δεν παίρνετε κάποια βοήθεια να το συζητήσετε με τον σύμβουλο σας και να δείτε πως αλλιώς μπορείτε να βοηθηθείτε, ίσως να εξηγήσετε καλύτερα τι ζητάτε και τι περιμένετε από τον ειδικό για να πάρετε την σωστή κατεύθυνση.

Μας λέτε ότι στον σύζυγό σας λέτε ότι τον αγαπάτε ενώ καταλαβαίνω ότι αυτό το συναίσθημα έχει φθίνει. Αισθάνομαι ότι η πιθανότητα μιας ειλικρινούς συζήτησης σας τρομάζει και νιώθετε όπως λέτε ότι θα πρέπει να τα μαζέψετε και να φύγετε. Δεν χρειάζεται να κάνετε μια τόσο ακραία σκέψη. Πριν ένα ζευγάρι φτάσει στον χωρισμό και εφόσον, απ’ ότι καταλαβαίνω, δεν έχετε τις δυνάμεις να χωρίσετε αλλά ούτε και πολλές εναλλακτικές, καλό θα ήταν να συζητήσετε μαζί του τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην συμβίωση σας.

Πολύ συχνά τα ζευγάρια νομίζουν ότι συνομιλούν και συζητούν τις όποιες διαφορές τους, όμως μπορεί να μην δίνουν την αρμόζουσα βαρύτητα ή να συγκρούονται αντί να συζητούν, δηλαδή να καβγαδίζουν. Θα σας συμβούλευα να διαλέξετε μια μέρα, ένα βράδυ όπου θα πάτε το παιδί σας σε κάποιο συγγενικό πρόσωπο ή φιλικό σπίτι και θα μείνετε οι δυο σας στον χώρο ή θα κανονίσετε ένα δείπνο ή μια έξοδο οπουδήποτε οι δυο σας, ώστε να έχετε τον χώρο και τον χρόνο να μιλήσετε χωρίς την παρουσία του παιδιού.

Αφού εσείς θα έχετε σκεφτεί καλά τα ζητήματα που σας απασχολούν και ποιοι είναι οι τρόποι που εσείς θεωρείτε ότι θα μπορούσε ο σύζυγος, ή και παρέα, να εφαρμόσετε για να βελτιωθεί η σχέση σας, θα ανοίξετε την κουβέντα και ήρεμα με συγκέντρωση να κουβεντιάσετε. Οι συζητήσεις στο «πόδι» ή οι εντάσεις που γίνονται «στο πόδι» δεν βοηθούν την επικοινωνία ενός ζευγαριού και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση λύση στο πρόβλημα.

Σκεφτείτε τι θα έκανε την σχέση σας πιο λειτουργική και όχι το αν θα γινόταν να επιστρέψετε σε μία προ παιδιού και γάμου ερωτική κατάσταση. Η ομαλή και λειτουργική καθημερινότητα είναι αυτή που φέρνει ένα ζευγάρι κοντά και το ενώνει.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να συνεχίσετε να αναζητάτε εργασία, καθώς, ανεξαρτήτως του αν θα φτάσετε μια μέρα να χωρίσετε, σίγουρα το να είσαστε σε κάποιο βαθμό ανεξάρτητη οικονομικά και να νιώθετε ότι είστε παραγωγική θα σας βοηθήσει να ανακτήσετε την ψυχολογία σας και να αναπτερώσετε το ηθικό σας και την αυτοπεποίθηση σας.

Ίριδα Κρέμερ
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Πηγή: singleparent.gr